Filtry korekcyjne A i C

Zjawisko zróżnicowanego w funkcji częstotliwości subiektywnego odczuwania głośności dźwięków uwzględniono przy opracowywaniu specjalnych filtrów korekcyjnych (charakterystyk częstotliwościowych) typu A i C. Charakterystyki te były przygotowywane w latach 40. XX wieku na podstawie krzywych izofonicznych.

Zakładano wówczas, że charakterystyka A odpowiada reakcji ucha ludzkiego na dźwięki o niskich poziomach, czyli jest wzorowana na krzywej izofonicznej 40 fonów (stanowi jej odbicie zwierciadlane). Z kolei charakterystyka częstotliwościowa C odpowiada reakcji ucha ludzkiego na dźwięki o wysokich poziomach ciśnienia akustycznego (krzywej izofonicznej 100 fonów). Zalecano przy tym stosowanie tych charakterystyk dla wybranych zakresów poziomu ciśnienia akustycznego, np. charakterystyki częstotliwościowej A w zakresie poziomów dźwięków 20–55 dB.

Ryc. Charakterystyki częstotliwościowe A i C

 

Poziom ciśnienia akustycznego skorygowanego charakterystyką częstotliwościową A przyjęto nazywać w skrócie poziomem dźwięku A, a poziom ciśnienia akustycznego skorygowanego charakterystyką częstotliwościową C – poziomem dźwięku C.